Cem Taskara

Colorist / Bak 16
imdb.com/name/nm3253580

English

Türkçe

Working as a color specialist for movies and TV is quite a niche practice. In most cases, visual art workers choose niche practices after experiencing other disciplines, but you have been a colorist from the very beginning, when you started your professional career in 2004. How did that happen and why did you primarily choose this field?

Yes. It is a very niche practice. For example there are 10 or 15 Senior Colorists in Istanbul practicing Color Grading professionally. 20 years ago when I was a university student, I apply for a job in a leading post production company as a sound assistant. Yes! As a sound assistant! True story.

My goal was to practice post production in a leading post production company. I started working there as a sound mixing assistant. Then, with the suggestions of my boss, I realized that I was more talented in the image part. He told me that I am so talented in colors instead of sound. :) I was directed to the imaging part of post production instead of sound in one night! Thanks to my boss. I still really appreciate.

You first joined Photography and Video Studies Faculty at Bilgi University in Istanbul, then you went to Canada to study Film Production at Vancouver Film School (VFS). What were the main differences between those two schools, and the perception of film education in each country?

Yes. At first sight, I started studying at Istanbul Bilgi University, Department of Photography and Video. Here, I started to take an education where I learned more theoretical aspects of the business. In those years, I was accepted to work with the university. While I took the theoretical part of the job from the university, I continued to feed on the practical part of the work. One day, while I was sitting at work, I suddenly said to myself that I should do the same profession abroad. 

At that moment, while researching schools, I came across VFS. After researching thoroughly, I realized that VFS was the best place for me. North America is the Kaaba of our profession. Everyone takes inspiration from there. With this idea, I stayed in Canada for 2 years and finished my schooling. And I learned the most professional aspects of our business from this school. I saw and assimilated the difference in professionalism between Istanbul and Vancouver at this school. It was here that I realized that there was a significant difference.

The biggest difference I saw was the respect for the work. While work is very popular in Turkey, some unpleasant elements were aimed at preventing our respect for work. However, the education I received in Canada increased my respect for work to a great level.

On the tenth year of your professional career, you founded Film Standartlari ('Film Standards'), a post production studio in Istanbul. Over the years, you extended the team with many great talents, and F/S became a major player in the field, with an impressive portfolio of award winning movies, TV shows and commercials. Can you tell us about the F/S story?

At that time, I was working at TBWA, one of the leading advertising agencies in the world. Again, one day, the idea that I had to do this job by my own rules did not leave my mind. The opening of the Film Standards was also a very sudden decision. The opportunity to close the gaps I saw in the field of Post Production with myself, my own company, and my own rules was priceless for me. I thought of a studio where I could get rid of all the “buts" and similar words in Istanbul and the Turkish market. And that's what happened. Film Standards was soon loved and adopted by customers. This idea was quickly and widely bought by customers.

Being an independent artist or designer is significantly different than being a businessperson. Successfully merging both is definitely not an easy task. Regardless of their experience, most artists are not good businesspeople, and good businesspeople cannot find time to do art. But in your case, it's a bit different. You have been the boss for almost 10 years, but you're also still a hands-on colorist. How does that feel? Do you think you've already found a great balance between your work and the business part of it, or would you prefer putting more emphasis on one or the other?

Thank you so much for asking this question. Perhaps my biggest wound is in this one. There is such a big difference between being a businessman and being the one who gets the job done! I've always been a good employee but never been a good businessman. And I have always heard about lacking a businessman as a partner. I tried very hard to get a businessman partner on this side as well, but I could never find the right person. Being a businessman was not for me at all. I had to be in the kitchen all the time, where I am the best at! My biggest advise to those who want to walk on the same path as me is perhaps to have a businessman with them when they set out on this road. :)

You've worked for a lot of prestigious clients, such as Ford, Faber-Castell, Axe, D-Smart, Garanti and Vestel. Also, in the film industry, your company became one of the very few official partners of Netflix. As a colorist who started his career with short films, how do you feel about working on big projects? Do they still inspire and excite you, or do you miss those days when you do short films with 100% creative freedom?

Working with the big ones is the fruit cake of this business. Our favorite cake is fruity. :) This is such a great and exciting feeling that it cannot be described in words. When I was a kid watching TV, I used to say that one day I would work with those people. And I still remember my excitement when I achieved that. The pleasure is unmatched.

In your portfolio, there are countless number of color grading work in many different categories. There is a TV commercial for a technology brand, horror film for the international market, a music video for a rapper, and more. Each category must have its own qualities and unique difficulties. What was the most challenging work you've done in your career so far, and why did you feel that way?

Another great question! Working in many different genres has been the most enjoyable part of my job. The jobs I've had the hardest time with have always been horror shows. Because in horror works, you should always give the visible to the viewer in a stylish way in low light. Doing so is the cream side of things. It's challenging, but it's also very enjoyable.

Some of your work have been aired in the United States, as well as many other countries in the world. How does that feel? Have you ever thought of working abroad in the later stages of your career?

The Turkish TV series market has always been a very productive sector. For this reason, most of the work we do in Turkey has been published in many different countries of the world. This is a distinct pride as a Turk. I have also worked in cities such as Abu Dhabi, Los Angeles, Dubai and Doha. Working abroad offers me a completely different excitement and adventure. It’s a great feeling. One day, I would like to do my job in Hollywood, the heart of cinema.

Sinema ve televizyon alanında renk uzmanlığı, oldukça niş bir alan. Çoğu durumda, görsel sanat çalışanları diğer disiplinleri deneyimledikten sonra niş uygulamaları seçerler, ancak siz, 2004’te başladığınız andan beri bu alandasınız. Bu nasıl oldu? Neden özellikle bu alanı seçtiniz?

Evet, gerçekten oldukça niş bir uygulama. Örneğin, İstanbul'da profesyonel olarak Renk Düzenleme işi yapan 10 veya 15 kıdemli renkçi var. 20 yıl önce bir üniversite öğrencisiyken, önde gelen bir post prodüksiyon şirketinde bir ses asistanı olarak iş başvurusunda bulunmuştum. (Evet! Bir ses asistanı olarak! Gerçekten!)

Amacım, önde gelen bir şirkette post prodüksiyon işleri yapmaktı. Orada bir ses mixing asistanı olarak çalışmaya başladım. Sonra, patronumun önerileriyle, görüntü kısmında daha yetenekli olduğumu fark ettim. Bana ses yerine renk konusunda daha yetenekli olduğumu söyledi. :)

Bir gecede ses yerine post prodüksiyonun görüntü kısmına yönlendirildim! Mesleğimdeki bu geçişi tamamen patronuma borçluyum diyebilirim.

İlk olarak Bilgi Üniversitesi’nin Fotoğraf ve Video bölümüne girdiniz, birkaç yıl sonra Kanada'ya giderek Vancouver Film Okulu'nda (VFS) Film Yapımcılığı eğitimi aldınız. Bu iki okul ve iki ülke arasındaki eğitim ve anlayış farkını nasıl değerlendiriyorsunuz?

Evet, önce, İstanbul Bilgi Üniversitesi Fotoğraf ve Video Bölümü'nde eğitim almaya başladım. Burada, işin daha teorik yönlerini öğrenme fırsatım oldu. O yıllarda, üniversite ile çalışmak üzere kabul edildim. Üniversiteden teorik kısmı aldığım süre zarfında, işin pratik kısmından beslenmeye devam ettim. Bir gün işte otururken, kendime birdenbire yurt dışında aynı mesleği yapmam gerektiğini söyledim.

O an, okulları araştırırken Vancouver Film Okulu ile karşılaştım. Detaylı araştırdıktan sonra, VFS'nin benim için en iyi yer olduğunu fark ettim. Kuzey Amerika, bizim mesleğimizin Kâbesi. Herkes oradan ilham alıyor. Bu düşünceyle Kanada'da 2 yıl kaldım ve eğitimimi tamamladım. Ve işimizin en profesyonel yönlerini bu okuldan öğrendim. İstanbul ile Vancouver arasındaki profesyonellik farkını da burada gördüm ve benimsedim. Bu noktada önemli bir fark olduğunu gözlemledim.

Bunların en büyüğü, işe gösterilen saygıydı. İş Türkiye'de çok popülerken, işe saygımızı engellemek için bazı hoş olmayan unsurlar ortaya çıkıyordu. Ancak, Kanada'da aldığım eğitim, işe olan saygımı büyük ölçüde artırdı.

Profesyonel kariyerinizin onuncu yılında, İstanbul'da Film Standartları adlı bir post prodüksiyon stüdyosunu kurdunuz. Yıllar içinde, birçok büyük yetenekle ekibi genişlettiniz ve F/S, ödül kazanan filmler, TV şovları ve reklamların etkileyici bir portföyü ile alanda önemli bir oyuncu haline geldi. F/S hikayesini bizimle paylaşır mısınız?

O zamanlar, dünyanın önde gelen reklam ajanslarından biri olan TBWA'da çalışıyordum. Yine bir gün, bu işi kendi kurallarımla yapmam gerektiği fikri aklıma takıldı. Film Standartları'nın açılışı da çok ani bir karar oldu. Gördüğüm boşlukları, kendi şirketim ve kendi kurallarım ile kapatma fırsatı benim için paha biçilmezdi.

İstanbul ve Türk pazarındaki tüm "ama" ve benzeri kelimelerden kurtulabileceğim bir stüdyo hayal ettim ve bunu gerçekleştirdim. Film Standartları, müşteriler tarafından kısa sürede sevildi ve benimsendi. Bu fikir, hızlı ve geniş bir şekilde müşteriler tarafından da satın alınmış oldu.

Bağımsız bir sanatçı veya tasarımcı olmak, bir iş insanı olmaktan önemli ölçüde farklıdır. Her ikisini de başarıyla birleştirmek kesinlikle kolay bir iş değildir. Deneyimlerine bakılmaksızın, çoğu sanatçı iyi bir iş insanı değildir ve iyi bir iş insanı da sanat yapmaya zaman bulamaz. Ancak sizin durumunuz biraz farklı. Yaklaşık 10 yıldır patron oldunuz, ancak hala bir renkçisiniz. Bu nasıl hissettiriyor?

İşinizle işin iş kısmı arasında harika bir denge buldunuz mu, yoksa daha fazla vurgu yapmayı tercih eder miydiniz?

Bu soruyu sorduğunuz için çok teşekkür ederim. Belki de en büyük yaram burada saklı. İş adamı ve işi yapan kişi olmak arasında çok büyük bir fark var. Her zaman iyi bir çalışan oldum ama hiç iyi bir iş adamı olamadım. Ve her zaman, hayatımda bir iş adamının eksikliği hakkında şeyler duydum. O özelliklere sahip bir ortak bulmak için çok çaba harcadım, ama asla doğru kişiyi bulamadım. Bir iş adamı olmak hiç bana göre değildi. Her zaman en iyi olduğum yerde, mutfakta olmam gerekiyordu.

Benim, bu yolda yürümek isteyenlere en büyük tavsiyem, yola çıkarken bir iş adamı ile birlikte hareket etmeleri belki de.

Ford, Faber-Castell, Axe, D-Smart, Garanti ve Vestel gibi birçok prestijli müşteriyle çalıştınız. Ayrıca, film endüstrisinde şirketiniz, Netflix'in çok az resmi ortağından biri haline geldi. Kariyerinize kısa filmlerle başlayan bir renkçi olarak büyük projelerde çalışmak nasıl hissettiriyor? Sizi hala ilham veriyor ve heyecanlandırıyorlar mı, yoksa yaratıcı özgürlüğe sahip olduğunuz günleri mi özlüyorsunuz?

Büyüklerle çalışmak bu işin meyve pastasıdır. Ve favori pastamız meyvelidir :) Bu, kelimelerle tarif edilemeyen harika ve heyecan verici bir duygu. Çocukken televizyon izlerken, bir gün bu insanlarla çalışacağımı söylerdim kendi kendime. Ve bunu başardığımda yaşadığım heyecanı hala hatırlıyorum. Eşi benzeri olmayan bir duygu.

Portföyünüzde, bir teknoloji markası için bir TV reklamı, uluslararası pazar için bir korku filmi, bir rapçi için bir müzik videosu ve daha birçok renk düzenleme çalışması bulunmaktadır. Her kategori kendi özelliklerine ve benzersiz zorluklarına sahip olmalıdır. Kariyerinizde şimdiye kadar en zorlu iş olarak hissettiğiniz iş hangisiydi ve neden böyle hissettiniz?

Harika bir soru daha! Birçok farklı türde çalışmak işimin en keyifli yanı oldu. En zorlandığım işler her zaman korku temalı projeler olmuştur. Çünkü korku çalışmalarında, düşük ışıkta izleyiciye her zaman gözle görülür şekilde şık kareler sunmalısınız. Bunu yapmak işin krema tarafıdır. Zorlayıcıdır, ama çok da keyiflidir.

Bazı işleriniz Amerika Birleşik Devletleri'nde ve dünyanın birçok farklı ülkesinde yayınlandı. Bunu hissettiren ne? Kariyerinizin ilerleyen aşamalarında yurtdışında çalışmayı hiç düşündünüz mü?

Türk televizyon dizileri piyasası her zaman çok verimli bir sektör olmuştur. Bu nedenle, Türkiye'de yaptığımız işlerin çoğu dünyanın birçok farklı ülkesinde yayınlandı. Bu, bir Türk olarak ayrı bir gurur veriyor bana. Ayrıca Abu Dhabi, Los Angeles, Dubai ve Doha gibi şehirlerde de çalışma fırsatı buldum. Yurt dışında çalışmak bana tamamen farklı bir heyecan veriyor. Bir maceraya atılmış gibi hissediyorum. Harika bir duygu. Bir gün mutlaka bu işin kalbinin attığı yerde, Hollywood’da mesleğimi yapmak istiyorum.